Shkencëtarët zbulojnë se inteligjenca kalon nga nënat, jo nga etërit
Kromozomi X përmban një mijë gjene, dhe një numër i madh i tyre kanë ndikim në perceptim. Deri tani, shumica e mjekëve besonin se prindërit kontribuojnë në mënyrë të barabartë në inteligjencën e fëmijës së tyre. Mirëpo një studim i fundit gjenetik tregon se inteligjenca kalon tek fëmijët më së shumti nga nëna. Ky hulumtim është vërtetuar si i saktë ashtu edhe i diskutueshëm.
Shumica e studimeve tregojnë se gjenetika është një fushë mjaft komplekse dhe kërkimore. Megjithë mosmarrëveshjeve lidhur me këtë temë, është mirë që t’i qasemi nga një perspektivë objektive. Pra, është e dobishme të paraqesim disa fakte kryesore si funksionojnë kromozomet X dhe Y. Një kromozom është një formë e ngjashme me fije të përbërë nga acide nukleike dhe proteina. Ata ruajnë dhe transferojnë informacione gjenetike. Çdo person ka një çift të kromozomeve në çdo qelizë të trupit të tyre. Femrat kanë dy kromozome X, meshkujt kanë një kromozom X dhe një Y.
Si rregull, karakteristikat gjenetike gjinore, ashtu si njerëzit, janë aktivizuar ose çaktivizuar varësisht nga përzgjedhja specifike dhe, më vonë, vetitë gjenetike që ndikohen. Gjenet e aktivizuara do të kenë ndikim në zhvillimin gjenetik, ndërsa gjenet e çaktivizuar nuk do të kenë. Pra, nëse një karakteristikë e vetme preket nëpërmjet nënës, gjenet atërore janë të çaktivizuara. Në anën e kundërt, nëse një veçori e vetme ndikohet nga babai, gjenet e nënës më vonë janë çaktivizuar. Struktura e këtyre gjeneve gjinore përbën themelin e hulumtimit të inteligjencës. Gratë duket se kanë më shumë gjasa të kenë një ndikim në aftësitë njohëse, pasi gratë kanë dy kromozome X, ndërsa burrat mbajnë vetëm një. Inteligjenca mendohet të jetë një gjen shumë specifik për gjininë, që vjen drejtpërdrejt nga nëna. Shkencëtarët përdorën minj të modifikuar gjenetikisht për të testuar këtë teori nëpërmjet një studimi. Ata gjetën se subjektet e testit embrional, të cilat u administruan kryesisht nga kromozomet gjenetike të nënave, krijuan një kafkë dhe truri në mënyrë jo të mirë duke zhvilluar një trup shumë më të vogël.
Teoria se nënat kanë një ndikim të madh asimetrikisht në inteligjencën e një fëmije nuk është një e re. Në vitin 1984, Universiteti i Kembrixhit studjoi zhvillimin e trurit dhe kondicionimin gjenomik. Shkencëtarët e Kembrixh arritën në përfundimin se gjenetika e nënës siguron më shumë materiale për qendrat e trurit. Zbulime të ngjashme po bëhen edhe sot. Në një studim veçanërisht informativ, hulumtuesit nga një agjenci qeveritare në Skoci ndoqën një grup prej 12,686 personash nga 14 deri në 22 vjeç. Çdo vit, hulumtuesit intervistuan subjektet dhe monitoruan se si zhvillohej inteligjenca e tyre, duke marrë parasysh përkatësinë e tyre arsimore dhe etnike. Ata arriten ne përfundim se një IQ e nënës është treguesi më i mirë i inteligjencës së lartë, shkruan Daily Occupation.
Është e sigurtë që kjo teori nuk do të pranohet gjerësisht nga të gjithë, edhe pse është provuar. Megjithatë ka një fakt të caktuar që mund të nxirret nga e gjithë kjo, dhe kjo është se nënat kanë një ndikim të rëndësishëm në aftësinë njohëse të fëmijëve të tyre. Kjo nuk është vetëm për shkak të gjenetikës. Edhe ushqimi ndikon në zhvillimin e vazhdueshëm të fëmijës gjatë gjithë jetës.
Sidoqoftë, lidhja e veçantë midis nënës dhe fëmijës siguron motivim për ta për të eksploruar botën dhe për të zgjidhur problemet së bashku. Gratë luajnë një rol shumë më të madh në zhvillimin intelektual të fëmijës. Të gjitha shenjat tregojnë se nënat tona na e japin fuqinë e trurit.
© 2018, Pozitivi. All rights reserved.
